Dag 11 Chtr-Frtvl 110km/tot 937km//19C-2BftNO
Door: Guus
Blijf op de hoogte en volg Guus
10 April 2015 | Frankrijk, Fréteval
Chartres - Fréteval donderdag 9 april 2015
Denk je dat de jonquière (jonkheer) op zijn kasteel geen Wifi heeft, blijkt bij het ontbijt op 10 april van wel. Dus daar gaat ie dan alsnog over 9 april.
Vandaag toch afstand van gisteren aardig benaderd. Komt door veel gezoek in Chartres om er weg te komen en een hoop omrijden in en om Châteaudun. Maar reeds vroeg in de morgen chambre d'hôte vastgelegd, geeft rust.
Onderweg niet veel bijzonders gebeurd of gezien. Wat mij wel opvalt gedurende deze reis is het gewroet van mannetjes in de aarde. Om de haverklap worden er (best wel kleinschalig, maar ja ik rijd natuurlijk ook voornamelijk over landweggetjes) stukjes asfalt (hier, net als in België macadam genoemd) aangelegd. Of stukken afwateringspijp / riolering. En altijd dan een graafmachientje, meestal de machinist met de handen gevouwen, wachtend tot de 3 tot 4 mannen er om heen met de schep weer wat grond verplaatst hebben of een stukje pijp hebben aangehaakt. Mannen, geen vrouwen! Is hier sprake van discriminatie dat vrouwen niet toegelaten worden tot dit werk? Moet hier in het kader van emancipatie iets aan gedaan worden; quota wellicht?
In Fréteval aangekomen stop ik, om op de kaart te kijken waar de chambre d'hôte precies is. Ligt namelijk wat van de route af. Ik word aangeroepen door een oude baas (misschien mijn leeftijd?) in het Engels. Nou ja, Engels met de Franse slag. Ik zeg (in het Frans) dat ik op zoek ben naar het château des Énigmes. Zeker, zeker dat kent hij en hij gaat me de weg erheen uitleggen ook. Zijn dochter heeft er haar huwelijksnacht doorgebracht, O la la de moeite waard. Hij geeft aanwijzingen, waarbij de laatste aanwijzing is dat hij met zijn rechterarm zwaait (rechts dus) maar daarbij nadrukkelijk zegt "left". Nou ja, ik heb 2 kansen dus.
Ik ga op weg. Het begint met een kilometertje klimmen van zo'n 10%. Goed dat vriendje Bosch me helpt. Boven nog 2 kilometer verder aan de hand van bordjes en inderdaad daar is het kasteel.
En wat voor een! Het contrast met de auberge de jeunesse (jeugdherberg) kan niet groter zijn. Na de rit van 110 km arriveer ik in Rocheux, plaatsje bij Fréteval. Bij château des Énigmes (mysterieus kasteel).
Ik word ontvangen door de bezitter van het kasteel, jonquière Charles. Met 2 honden om zich heen, waarvan er een steeds gevaarlijk dicht bij mijn kuiten gromt. De baas heeft deze nauwelijks onder controle. Ik ontdoe mij van alle bagage bij de voordeur. De fiets gaat verderop in het koetshuis. Jonkheer Charles biedt mij een koel biertje aan (komt niet op de rekening voor) en haalt 6 verschillende bieren tevoorschijn. Ik kies de halve liter Bavaria 8x6, want de pelgrim heeft immer dorst aan het eind van de dag.
Daarna brengen we gezamenlijk de bagage 2 verdiepingen omhoog. Ik kan de keuken op die verdieping gebruiken om wat eten klaar te maken. Overigens ben ik de enige gast vandaag.
Maar eerst dat biertje, gezeten voor het open raam op een warme voorjaarsavond. Zalig. Na het douchen en eten nog een biertje en om 21:00 uur naar bed. Moe.
Lied van de dag: Maid of Orleans / Orchestral Manoeuvres in the Dark //
https://youtu.be/vmwMhjbThKg
Denk je dat de jonquière (jonkheer) op zijn kasteel geen Wifi heeft, blijkt bij het ontbijt op 10 april van wel. Dus daar gaat ie dan alsnog over 9 april.
Vandaag toch afstand van gisteren aardig benaderd. Komt door veel gezoek in Chartres om er weg te komen en een hoop omrijden in en om Châteaudun. Maar reeds vroeg in de morgen chambre d'hôte vastgelegd, geeft rust.
Onderweg niet veel bijzonders gebeurd of gezien. Wat mij wel opvalt gedurende deze reis is het gewroet van mannetjes in de aarde. Om de haverklap worden er (best wel kleinschalig, maar ja ik rijd natuurlijk ook voornamelijk over landweggetjes) stukjes asfalt (hier, net als in België macadam genoemd) aangelegd. Of stukken afwateringspijp / riolering. En altijd dan een graafmachientje, meestal de machinist met de handen gevouwen, wachtend tot de 3 tot 4 mannen er om heen met de schep weer wat grond verplaatst hebben of een stukje pijp hebben aangehaakt. Mannen, geen vrouwen! Is hier sprake van discriminatie dat vrouwen niet toegelaten worden tot dit werk? Moet hier in het kader van emancipatie iets aan gedaan worden; quota wellicht?
In Fréteval aangekomen stop ik, om op de kaart te kijken waar de chambre d'hôte precies is. Ligt namelijk wat van de route af. Ik word aangeroepen door een oude baas (misschien mijn leeftijd?) in het Engels. Nou ja, Engels met de Franse slag. Ik zeg (in het Frans) dat ik op zoek ben naar het château des Énigmes. Zeker, zeker dat kent hij en hij gaat me de weg erheen uitleggen ook. Zijn dochter heeft er haar huwelijksnacht doorgebracht, O la la de moeite waard. Hij geeft aanwijzingen, waarbij de laatste aanwijzing is dat hij met zijn rechterarm zwaait (rechts dus) maar daarbij nadrukkelijk zegt "left". Nou ja, ik heb 2 kansen dus.
Ik ga op weg. Het begint met een kilometertje klimmen van zo'n 10%. Goed dat vriendje Bosch me helpt. Boven nog 2 kilometer verder aan de hand van bordjes en inderdaad daar is het kasteel.
En wat voor een! Het contrast met de auberge de jeunesse (jeugdherberg) kan niet groter zijn. Na de rit van 110 km arriveer ik in Rocheux, plaatsje bij Fréteval. Bij château des Énigmes (mysterieus kasteel).
Ik word ontvangen door de bezitter van het kasteel, jonquière Charles. Met 2 honden om zich heen, waarvan er een steeds gevaarlijk dicht bij mijn kuiten gromt. De baas heeft deze nauwelijks onder controle. Ik ontdoe mij van alle bagage bij de voordeur. De fiets gaat verderop in het koetshuis. Jonkheer Charles biedt mij een koel biertje aan (komt niet op de rekening voor) en haalt 6 verschillende bieren tevoorschijn. Ik kies de halve liter Bavaria 8x6, want de pelgrim heeft immer dorst aan het eind van de dag.
Daarna brengen we gezamenlijk de bagage 2 verdiepingen omhoog. Ik kan de keuken op die verdieping gebruiken om wat eten klaar te maken. Overigens ben ik de enige gast vandaag.
Maar eerst dat biertje, gezeten voor het open raam op een warme voorjaarsavond. Zalig. Na het douchen en eten nog een biertje en om 21:00 uur naar bed. Moe.
Lied van de dag: Maid of Orleans / Orchestral Manoeuvres in the Dark //
https://youtu.be/vmwMhjbThKg
-
10 April 2015 - 09:08
Hans:
Als ik je reis OP DE VOET zou volgen, waar zou ik dan nu moeten zijn??
Fijne dag gewenst,
Hans.
-
10 April 2015 - 09:15
Anneke:
Geweldig! De gemiddelde reisafstand schiet omhoog; ik ben trots op je. -
10 April 2015 - 10:51
Jorrit, Kristy & Mia:
Bijna 1000km! @@ Dat fietsen wij samen misschien in 1 jaar! ;) -
10 April 2015 - 19:11
Rob En Nell:
Jeetje Guus dat gaat goed zo denken wij, je hebt er zin in kom je ook weer terug op de fiets?
Wij lezen steeds met veel plezier jouw leuke verslagen. Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
