Dag 27 CrdlC-MnsdlM 84 km/tot 2270km//10C-5BftW
Blijf op de hoogte en volg Guus
25 April 2015 | Spanje, Mansilla de las Mulas
Carrión de los Condes - Mansilla de las Mullas vrijdag 25 april 2015
Vandaag ECHT NIKS MEEGEMAAKT.
Vanochtend, na alles weer opgetuigd te hebben, eerst bandenspanning laten controleren bij garage Juanito. Na de lekke band bij Poitiers ruim 2 weken geleden zijn ze allebei nog volledig op spanning. Goed zo.
Verder de hele dag gereden. Kilometers maken over lange rechte wegen. Het is echter vanaf het begin zwaar bewolkt. Regen dreigt, maar komt uiteindelijk niet. Zelfs komt er een zonnetje aan het eind van de dag. Het is echter wel heel fris, 8 tot 9 C denk ik. En er staat een stevige westenwind pal tegen. Op zo'n dag ben je wel blij met vriendje Bosch. Anderen zullen ook wel zoiets willen.
Ik bel onderweg voor een overnachtingsplaats, maar het is zaterdag en de pelegrinos beginnen nu in aantal toe te nemen. Uiteindelijk kan ik in Mansilla de Las Mulas terecht in El Gallo (de haan). Je zou het een motel in Amerika's midwest kunnen noemen. Zo ziet het er van buiten uit en ook van binnen. Maar, zoals dat heet, heel authentiek. En de baas en bazin, die beiden geen woord Engels spreken, zijn heel behulpzaam. Als mijn fiets gestald is komt de baas me nog achterna om duidelijk te maken dat het achterlicht nog brandt. Nu blijft dat altijd 2 minuten nabranden, dus dat probleem is opgelost.
Na douchen en wat kleren wassen ga ik in de bar een biertje halen. Het is dit keer geen Heineken, geen Amstel (die zie je hier heel veel) maar Bavaria. Ook goed. Men blijkt zelfs Wifi te hebben. In de comodores (eetzaal) zitten vanaf mijn aankomst om 16:00 uur veel mensen te eten. Als ik om 18:00 uur vraag of ik ook kan eten, geen enkel probleem. Ze zijn de hele dag open.
Tonijnsalade, vis met patat, vanillevla, gelardeerd met brood worden mijn deel. En natuurlijk wijn, uiteraard een hele fles voor een persoon. Smaakt allemaal zeer wel na dag fietsen.
Tijdens het eten zitten aan een tafeltje naast mij 2 wat oudere (50 en 60 denk ik) heren, waarvan de oudere enkele woorden Engels spreekt. We kunnen zo goed en kwaad als het gaat wel iets aan elkaar overbrengen. Wat in elk geval duidelijk is, en dat doen ze met handgebaren ondersteund, dat ze deze zaterdagavond zeker nog van bil zullen gaan. Een uitnodiging aan mij om mee te gaan sla ik beleefd af. Mijn god, wie weet waar je terecht komt. Ik heb tenslotte op de weg hierheen een gebouw met opschrift Club ... (weet niet meer wat) gezien.
Nou ja, zo maak je niks mee en eindig je bijna ergens .......
Morgen weer wat kilometers maken.
Lied van de dag: Frontera / Calexico //
https://youtu.be/d6ucWxmbknA
Vandaag ECHT NIKS MEEGEMAAKT.
Vanochtend, na alles weer opgetuigd te hebben, eerst bandenspanning laten controleren bij garage Juanito. Na de lekke band bij Poitiers ruim 2 weken geleden zijn ze allebei nog volledig op spanning. Goed zo.
Verder de hele dag gereden. Kilometers maken over lange rechte wegen. Het is echter vanaf het begin zwaar bewolkt. Regen dreigt, maar komt uiteindelijk niet. Zelfs komt er een zonnetje aan het eind van de dag. Het is echter wel heel fris, 8 tot 9 C denk ik. En er staat een stevige westenwind pal tegen. Op zo'n dag ben je wel blij met vriendje Bosch. Anderen zullen ook wel zoiets willen.
Ik bel onderweg voor een overnachtingsplaats, maar het is zaterdag en de pelegrinos beginnen nu in aantal toe te nemen. Uiteindelijk kan ik in Mansilla de Las Mulas terecht in El Gallo (de haan). Je zou het een motel in Amerika's midwest kunnen noemen. Zo ziet het er van buiten uit en ook van binnen. Maar, zoals dat heet, heel authentiek. En de baas en bazin, die beiden geen woord Engels spreken, zijn heel behulpzaam. Als mijn fiets gestald is komt de baas me nog achterna om duidelijk te maken dat het achterlicht nog brandt. Nu blijft dat altijd 2 minuten nabranden, dus dat probleem is opgelost.
Na douchen en wat kleren wassen ga ik in de bar een biertje halen. Het is dit keer geen Heineken, geen Amstel (die zie je hier heel veel) maar Bavaria. Ook goed. Men blijkt zelfs Wifi te hebben. In de comodores (eetzaal) zitten vanaf mijn aankomst om 16:00 uur veel mensen te eten. Als ik om 18:00 uur vraag of ik ook kan eten, geen enkel probleem. Ze zijn de hele dag open.
Tonijnsalade, vis met patat, vanillevla, gelardeerd met brood worden mijn deel. En natuurlijk wijn, uiteraard een hele fles voor een persoon. Smaakt allemaal zeer wel na dag fietsen.
Tijdens het eten zitten aan een tafeltje naast mij 2 wat oudere (50 en 60 denk ik) heren, waarvan de oudere enkele woorden Engels spreekt. We kunnen zo goed en kwaad als het gaat wel iets aan elkaar overbrengen. Wat in elk geval duidelijk is, en dat doen ze met handgebaren ondersteund, dat ze deze zaterdagavond zeker nog van bil zullen gaan. Een uitnodiging aan mij om mee te gaan sla ik beleefd af. Mijn god, wie weet waar je terecht komt. Ik heb tenslotte op de weg hierheen een gebouw met opschrift Club ... (weet niet meer wat) gezien.
Nou ja, zo maak je niks mee en eindig je bijna ergens .......
Morgen weer wat kilometers maken.
Lied van de dag: Frontera / Calexico //
https://youtu.be/d6ucWxmbknA
-
25 April 2015 - 19:52
Tanja:
Hoi Guus, je gaat als een speer joh! Leuk om je verslagen te lezen. Ga je bij terugkomst een boekje uitgeven van je reisverslag. Cor is voor Stork ook eens in Bourgos geweest en herinnert zich de lammergieren. Hij vertelde ook dat die gieren qua spanwijdte zo groot zijn als een voordeur. Cor en ik hebben sinds vrijdag ook een liedje van de dag nl. "Guus kom naar huus want het gras begint te groeien"........ Grapje hoor! We hebben nl. al 3 weken achter elkaar gemaaid, alles brult de grond uit. We zijn gesloopt., haha! Wij hebben wel een leuke ontdekking gedaan, in 1 van de holle wilgen op Waverent heeft een eend een nestje met 6 eitjes. Goede reis verder en tot schrijft. Tanja / Cor
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
