Dag 16 Chrx-Anglm 71km/tot 1324km//28C-0Bft

Charroux - Angoulême dinsdag 14 april 2015
Niet zo best geslapen. Ik denk omdat ik wat verbrand ben en te weinig deken op me heb. Midden in de nacht deken extra en toen ging het wel.
Bij vertrek vanochtend kwam net madame Annemarie (die een soort koster in de kerk is) aan. Hartelijk afscheid genomen en sleutel teruggebracht naar Bar Tabac. Daarnaast bij bakker brood ingeslagen.
Inderdaad, de bar waar ik gisteravond zat te internetten is de bar waar Jan vorig jaar op het terras zat. Het wordt gerund door twee Engelsen van rond de dertig. Man en vrouw, hebben net baby van 2 maanden. Hun beider ouders zijn er ook op kraamvisite. Ze hebben anderhalf jaar gelden voor hun droom gekozen en deze hotellerie gekocht.

Onderweg lange stukken door alleen veld en beemd gereden. Naast de bekende bermbloemen kom ik hier ook veel het lichtgele bloempje tegen dat een beetje sneeuwklokachtig aandoet. Is dat het vlasleeuwenbekje? Af en toe behoorlijk klimmetjes van stevige steilte (7 tot 8 %).
En zie de foto, hier komen de Van de Veires (château de Vayres) dus vandaan,

Vandaag rit van 70 km gepland naar Angoulême. Het is vandaag een strakblauwe lucht, de temperatuur loopt op naar 28 C. Al vroeg in de ochtend rijd ik in korte broek en in alleen hemdje. Word ik nog een beetje meer gekleurd, al is het nu inderdaad nog bruine armen tot boven elleboog en benen tot boven knie en rest spierwit.
Al rijdend denk ik nog terug aan gisteren, toen ik het monument van Vieux-Poitiers passeerde. Dat is op zich een Romeins amfitheater uit 100 na Chr. Maar vlak daarbij is de plaats waar koning Karel Martel in 732 de Moren heeft verslagen in een grote veldslag met veel slachtoffers. En net als bij de plaats in Compiègne, waar ik vorige week was (Place de l'Armistice) en waar de 1e en 2e Wereldoorlog sporen hebben nagelaten, bekruipt mij het gevoel dat het toch raar is dat we dit soort gewelddadigheden herdenken. Zou het niet veel logischer zijn dat mensen in grote getale naar elkaar toe trekken en elkaar omhelzen in plaats van elkaar in stukken te hakken of neer te schieten. Mannen, vrouwen, van alle leeftijden, die elkaar tegemoet treden elkaar beminnen (jeugdigen), elkaar liefkozen (ouderen) of iets van allebei (zij in hun midlife). Ja, dat soort gedachten krijg je (en ga je ook tegen jezelf vertellen) als je daar in je eentje rijdt.

Ik heb ruim de tijd genomen voor de lunch. Liggend in het gras tussen paardenbloemen. 70 km is (zonder pech) heel goed te doen. Ik kom rond 15:00 uur aan in Angoulême. Ik ga naar Ibis hotel in centrum. Vol. Baas belt naar Ibis Nord voor plekje. Vol. Ik mopper wat (waar heb ik nou een Ibis app voor genomen?), hij belt ander hotel. Hotel d'Orléans bij het station heeft nog wel een kamer. Is klein stukje terug. Dienstdoende mevrouw aldaar ontvangt mij allervriendelijkst. Inchecken, bagage aftuigen en dan fiets via de eetzaal naar de cour (plekje achter hotel) waar hij heerlijk onder afdakje mag staan. Ik zeg nog: zal ik de banden even schoonmaken, want nemen allemaal stof mee door eetzaal. Welnee, niet nodig. Ook goed.

Prima kamer. Lekker gedoucht en spijkerbroek gewassen (hangt nu buiten te drogen) en daarna weer wat biertjes voor vanavond plus water voor morgen gehaald. Inderdaad is Frankrijk nog steeds de grootste wijnproducent ter wereld, maar wijn lest je dorst niet. Wijn drink je bij het eten.
Net nog salade gegeten buiten bij restauratie station (wat zijn die TGV's toch mooie dingen) met ..... glaasje witte wijn.

Lied van de dag: Le lac majeur / Mort Shuman //

https://youtu.be/I3n834K3PaQ