Dag 17 Anglm-StEml 102km/tot 1426km//26C-3BftO
Door: Guus
Blijf op de hoogte en volg Guus
15 April 2015 | Frankrijk, Puisseguin
Angoulême - Saint Emilion woensdag 15 april 2015
Nou ja, bijna in Saint Emilion. Zit nu in Ménesplet, maar wie kent dat nou.
Vanmorgen bij het verlaten van het hotel was het meteen raak. Ik rijd met opgetuigde fiets de hal van het hotel uit, stapt er gelijk met mij een heer de deur uit. Hij heeft een grote claque basque (Baskisch hoofddeksel, zeg maar wat wij in Zeeuws-Vlaanderen en in België in de kleine versie een kalotje noemen) op, zwierig gekleed, met baard (waarin nicotinesporen) en een wandelstok.
Hij spreekt mij aan in het Engels en vraag waar ik vandaan kom. Ik zeg uit Nederland en hij zegt: dank u wel, alstublieft. Vervolgens begint hij zijn verhaal te vertellen.:
Ik ben 72 jaar oud en kom uit Baskenland. Daar kreeg ik (zijn naam is Ezechiel) les van een jezuïet uit Nederland, geheten André van Hulst. Jammer genoeg heeft hij mij geen Nederlands geleerd, maar wel Engels en Frans. Vooral dat Engels is van pas gekomen, want toen ik 20 jaar was ben ik naar Engeland gevlucht omdat ik in het leger moest en ik geen zin had om Franco te dienen. In Engeland ben ik na wat andere baantjes uiteindelijk ruim 45 jaar footman / valet (= huisknecht / kamerheer) geweest van prins Philip. Die wordt trouwens binnenkort 94 jaar en koningin Elizabeth 88 jaar. Al die tijd nauwelijks tot geen vakantie gehad maar nu de afgelopen 5 jaar regelmatig buiten Engeland. Wordt allemaal betaald door prins Philip. Ik hoef maar te zeggen dat ik ergens heen wil (maar doe ik slechts 2 tot 3 keer per jaar) en de prins laat dat regelen voor me. Zo ben ik ook 2 jaar geleden naar China geweest. Heb daar 2 woorden aan overgehouden: nihao en sishe.
Ik zeg dat ik weet wat dat betekent, want ik heb Chinese familie. Dat wil hij horen. Ik vertel over Kristy van Jorrit en over Jowel van Frits. Vindt hij reuze interessant. Na uitwisseling van de nodige vriendelijkheden nemen we afscheid.
Wat moet je nou met zo'n verhaal? Nou gewoon geloven.
Daarna een rit gepland van een goede 90 km. Gaat volgens het hoogteprofiel in het boekje behoorlijk omhoog en later weer wat omlaag. Klopt ook wel, ik heb vriendje Bosch vandaag echt wel nodig. Het is wederom een prachtige dag. Ik rijd door behoorlijk heuvelachtig terrein met bossen en mooie uitgestrekte landerijen. De gouden regen komt overal in bloei, net als de seringen die heerlijk geuren. En er is veel gekwaak van kikkers. Ook hoor ik heel veel "koekoek". Er zijn of heel veel koekoeken in Frankrijk of die ene vliegt gewoon met mij mee.
Onderweg tamelijk vaak route barée (afgesloten weg). Ik rijd dan gewoon door en de fietser kan er altijd wel langs. Een keer is het moeilijker. Op een weg staat een grote graafmachine helemaal dwars en heeft al een stuk berm weggegraven. Er staan ongeveer 6 mannen bij en 1 vrouw. De mannen beginnen al van nee te schudden, maar de vrouw, een kordate roodharige Française, blijkbaar de baas, geeft de machinist opdracht zijn graafarm op te trekken en mij door te laten. Merci madame!
Ik lunch in het plaatsje Aubeterre-sûr-Dronne. Dat is in de Dordogne / Perigeux. Ziet er prachtig uit. Op pleintje is aantal tafeltjes bezet voor lunch met voornamelijk pensionados. Er is ook een tafeltje met Nederlandse oudgedienden, 3 mannen en 3 vrouwen. Ik hoor en zie ze praten over die fietser (mij dus, maar ze kunnen niet zien dat ik Nederlander ben). Het varieert van "stoer" tot "mij niet gezien".
Ik rijd aan op een gîte d'etape in Le Pizou. Daar aangekomen blijkt de tent gesloten te zijn (het is dan half vijf, bijna 100 km gefietst, beetje moe). Tja, dan maar bellen naar adres van chambre d'hôte 12 km verderop. Mevrouw is er mee gestopt. Nou ja, dan maar hotel endje terug bellen. Daar kan ik terecht in Natur'Hotel,een alleraardigst ding. Soort Amerikaans motel, maar dan toch Frans. Ik word ontvangen door eigenaren dame en heer. Bij binnenkomst krijg ik gelijk een groot glas koele jus d'orange. Nou, na 2 liter water onderweg slok ik het toch in een keer weg. Ze vragen hoe ik aan hun adres kom. Ik haal het boekje van Sweerman er bij en toon hen waar ze er in staan. Zie je wel, zegt de vrouw, het heeft toch geholpen dat ik geschreven heb.
Daarna door receptioniste naar mijn kamer geleid, bagage afgetuigd en zij zet mijn fiets in een afsluitbaar hok. Geregeld!
Morgen minder kilometers gepland, want doel is Cadillac, 65 km verderop. Gaat via Pisseguin en St, Emilion, de wijnsteden van de streek rondom Bordeaux.
Lied van de dag: Tous les garçons / Francoise Hardy //
https://youtu.be/_V-b8QIYOpM
Nou ja, bijna in Saint Emilion. Zit nu in Ménesplet, maar wie kent dat nou.
Vanmorgen bij het verlaten van het hotel was het meteen raak. Ik rijd met opgetuigde fiets de hal van het hotel uit, stapt er gelijk met mij een heer de deur uit. Hij heeft een grote claque basque (Baskisch hoofddeksel, zeg maar wat wij in Zeeuws-Vlaanderen en in België in de kleine versie een kalotje noemen) op, zwierig gekleed, met baard (waarin nicotinesporen) en een wandelstok.
Hij spreekt mij aan in het Engels en vraag waar ik vandaan kom. Ik zeg uit Nederland en hij zegt: dank u wel, alstublieft. Vervolgens begint hij zijn verhaal te vertellen.:
Ik ben 72 jaar oud en kom uit Baskenland. Daar kreeg ik (zijn naam is Ezechiel) les van een jezuïet uit Nederland, geheten André van Hulst. Jammer genoeg heeft hij mij geen Nederlands geleerd, maar wel Engels en Frans. Vooral dat Engels is van pas gekomen, want toen ik 20 jaar was ben ik naar Engeland gevlucht omdat ik in het leger moest en ik geen zin had om Franco te dienen. In Engeland ben ik na wat andere baantjes uiteindelijk ruim 45 jaar footman / valet (= huisknecht / kamerheer) geweest van prins Philip. Die wordt trouwens binnenkort 94 jaar en koningin Elizabeth 88 jaar. Al die tijd nauwelijks tot geen vakantie gehad maar nu de afgelopen 5 jaar regelmatig buiten Engeland. Wordt allemaal betaald door prins Philip. Ik hoef maar te zeggen dat ik ergens heen wil (maar doe ik slechts 2 tot 3 keer per jaar) en de prins laat dat regelen voor me. Zo ben ik ook 2 jaar geleden naar China geweest. Heb daar 2 woorden aan overgehouden: nihao en sishe.
Ik zeg dat ik weet wat dat betekent, want ik heb Chinese familie. Dat wil hij horen. Ik vertel over Kristy van Jorrit en over Jowel van Frits. Vindt hij reuze interessant. Na uitwisseling van de nodige vriendelijkheden nemen we afscheid.
Wat moet je nou met zo'n verhaal? Nou gewoon geloven.
Daarna een rit gepland van een goede 90 km. Gaat volgens het hoogteprofiel in het boekje behoorlijk omhoog en later weer wat omlaag. Klopt ook wel, ik heb vriendje Bosch vandaag echt wel nodig. Het is wederom een prachtige dag. Ik rijd door behoorlijk heuvelachtig terrein met bossen en mooie uitgestrekte landerijen. De gouden regen komt overal in bloei, net als de seringen die heerlijk geuren. En er is veel gekwaak van kikkers. Ook hoor ik heel veel "koekoek". Er zijn of heel veel koekoeken in Frankrijk of die ene vliegt gewoon met mij mee.
Onderweg tamelijk vaak route barée (afgesloten weg). Ik rijd dan gewoon door en de fietser kan er altijd wel langs. Een keer is het moeilijker. Op een weg staat een grote graafmachine helemaal dwars en heeft al een stuk berm weggegraven. Er staan ongeveer 6 mannen bij en 1 vrouw. De mannen beginnen al van nee te schudden, maar de vrouw, een kordate roodharige Française, blijkbaar de baas, geeft de machinist opdracht zijn graafarm op te trekken en mij door te laten. Merci madame!
Ik lunch in het plaatsje Aubeterre-sûr-Dronne. Dat is in de Dordogne / Perigeux. Ziet er prachtig uit. Op pleintje is aantal tafeltjes bezet voor lunch met voornamelijk pensionados. Er is ook een tafeltje met Nederlandse oudgedienden, 3 mannen en 3 vrouwen. Ik hoor en zie ze praten over die fietser (mij dus, maar ze kunnen niet zien dat ik Nederlander ben). Het varieert van "stoer" tot "mij niet gezien".
Ik rijd aan op een gîte d'etape in Le Pizou. Daar aangekomen blijkt de tent gesloten te zijn (het is dan half vijf, bijna 100 km gefietst, beetje moe). Tja, dan maar bellen naar adres van chambre d'hôte 12 km verderop. Mevrouw is er mee gestopt. Nou ja, dan maar hotel endje terug bellen. Daar kan ik terecht in Natur'Hotel,een alleraardigst ding. Soort Amerikaans motel, maar dan toch Frans. Ik word ontvangen door eigenaren dame en heer. Bij binnenkomst krijg ik gelijk een groot glas koele jus d'orange. Nou, na 2 liter water onderweg slok ik het toch in een keer weg. Ze vragen hoe ik aan hun adres kom. Ik haal het boekje van Sweerman er bij en toon hen waar ze er in staan. Zie je wel, zegt de vrouw, het heeft toch geholpen dat ik geschreven heb.
Daarna door receptioniste naar mijn kamer geleid, bagage afgetuigd en zij zet mijn fiets in een afsluitbaar hok. Geregeld!
Morgen minder kilometers gepland, want doel is Cadillac, 65 km verderop. Gaat via Pisseguin en St, Emilion, de wijnsteden van de streek rondom Bordeaux.
Lied van de dag: Tous les garçons / Francoise Hardy //
https://youtu.be/_V-b8QIYOpM
-
15 April 2015 - 22:37
Wilbert:
Het weer ziet er goed uit! Lekker fietsen zo.
Mzl -
16 April 2015 - 06:47
Anke:
Wat een prachtige foto's van de omgeving. Stralen een vrij, vakantiegevoel uit.
Liefs Anke -
16 April 2015 - 08:51
Gerda:
Het is een boeiende reis voor je met mooie menselijke ontmoetingen.
Vandaag een roodharige kordate dame!
Leuk dat ik je kan volgen via je inspirerende verslagen.
-
16 April 2015 - 17:40
Rob En Nell:
Je komt zo toch heel wat leuke ontmoetingen tegen en ook een Jeanne d'Arc met rood haar!
Heel leuk om steeds weer van je te lezen.
Prenez le temps de travailler, c'est la prix du succès Guus! -
16 April 2015 - 19:00
Tanja:
Bon soir Guus, als ik in je verslag over de Dordogne lees maakt mijn hart een sprongetje.
Het gedeelte waar jij nu bent ken ik niet maar wel het gebied meer stroomopwaarts richting Bergerac/Sarlat. Moet een heerlijk vakantie gevoel zijn. In St Emilion moet je wel aan de wijn hoor met almdie bekende wijn chateaus! Biertjes drinken is daar een soort "verboden". Fijn tocht morgen! Groetjes Tanja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
